Marleen & Rik, 25 jaar Creve-Bundervoet
zaterdag 10 september 2005

Voorspel

  

  
Eerst naar de Peehoopstraat voor een enige repetitie o.l.v. nonkel Johan.
Sam staat in voor de begeleiding (Bruno en zijn accordeon zijn voor één keer niet van de partij).
Buiten gebeurt meteen ook maar de afrekening voor den kado.

Degustatiespel


Aanschuiven voor het buffet! No comment.

Zangspel

(melodie: 7 anjers, 7 rozen)
Ons Marleentje was geen doetje,
Goed bespraakt, fotogeniek,
Hippe kleren, korte rokjes,
Als go-go girl ging ze rocken
Bij de Garnets in Lokriest

Ons Marleentje was geen doetje,
In den Hekstijl op den Dries,
Kwam er soms een donk’re man
Op bezoek met veel tamtam,
Nen Algerijn, of Afrikaan

 

(melodie: zo mooi, zo blond en zo alleen)
Zo mooi, zo jong en zo alleen,
 In jeugdclub den Okee.
Mooi haar, bruin vel en zo alleen,
Wie zou dat zijn geweest,
Krullende haren, een hippe bril
Wel ietsje mager, maar toch ook niet te ril,

Zo sexy, koel en zo charmant,
’t was Rik uit den Okee,
Op slag verliefd, gekust, gedanst,
Ja hij viel wel erg mee,
Arme jongen, stom en verblind,
Besloot te trouwen, maar wat hij toen nog niet wist,

Vier broers, zev’n zussen van Marleen,
Zij keurden die jonge snaak,

Van Pannelat tot bonestaak,
Liefste Rik, vergeef het maar,
Doch door te trouwen met ons Marleen,
waren we g’lukkig en verlost van al die mizeer

(melodie: 7 anjers, 7 rozen)
Ons Marleentje was geen doetje,
Klein, rebels en colleriek,
D’tafel had nog slechts drie hoeken,
Op het dak moest men ze zoeken,
Heilig was toen de top-tien

Ons Marleentje was geen doetje,
In Spes nostra op de school,
Een rebel, een echte bakvis,
Op toneel en in de kolis
Van Insh' Allah en Adamo.

Ons Marleentje was geen doetje,
Tante Mie, nonkel Gerard,
Op bezoek, plots werd geklopt,
Deur op slot, en goed verstopt,
Dropen z’af, de slappe lach,

  

     

(melodie van Stijn Meuris)
25 jaar geleden,
zijn ze saam in ’t huw’lijk getreden,
zonder zorgen, zonder spijt,
Een huw’lijk dat er zeker mocht zijn,
Ik hou van U (3x)
Ja ik hou van U (3x)
Geef hem een kus,
Geef haar een kus,
Geef hem een kus,
En wat vlug,
Voor die lange vlucht
La, la, la, lala (3x)
La, la lala (3x)
Geef haar kus 

  
"Geef hem/haar een kus! En vlug, voor die la-a-ange vlucht."

 

(melodie: "Ach Margrietje")
M’rleen en Riekje trouwden heel gelukkig,
Na de middag in een shieke slee,
Gabys geitje had het net begeven,
Zo was ‘t trouwkleed ook niet mee,
En wat denk je, dat komt nooit meer,
Dat komt nooit, nee nooit meer goed
Marleen en Riekje trouwden heel gelukkig,
Op een zonn’ge augustusnamiddag

Rik zijn ouders werden ongeduldig,
De pastoor en ook het koor van dienst
D’suite was reeds binnen aan het stappen,
De Bundervoeten wisten nog van niets,
Toch kwam alles, op tijd in orde
Ja het huwelijk werd een echt festijn,
M’rleen en Riekje trouwden heel gelukkig,
Op een zonn’ge augustusnamidag.

’s Avonds tijdens het uitbund’ge feest
In de woonst van ’t blije jonge paar,
Lijm aan toilet, ’t bedje uitgebroken,
Op een doek schreef men toen iets heel raar
Vandaag geen soep, ook niet morgen,
Men leeft nu alleen nog van de poep
M’rleen en Riekje trouwden heel gelukkig ,
Op een zonn’ge augustnamiddag

Slotlied

(melodie: "De Marie Louise".)
Ons Marleen haar leven ging op en neer
Soms heel kalm, soms een echte orkaan,
Op haar negende kreeg ze het aan haar been,
En met haar liefje was het toen ook vlug gedaan.

Ze studeerde soms heftig soms ongeïntresseert,
Maar dat is nu al heel lang geleen
In Zafflare, Sint Amandsberg en Kortrijk geweest,
Tot opvoedster en dan ook nog vakbondsdelégé,

Al vlug zijn er drie spruiten geboren in vree,
Sam, Lor’ Astrid groeiden gedwee,
De Rik kan nu wel tanken voor zijn port’monee,
Veel mooie stalksters komen er voor zijn charme olé

Het autobusje rijdt nu veel op en neer
Het rijdt dwars door de périferé
Haar gasten rijden graag met haar mee
Proficiat beiden met de zilveren jubilé.

Desertbuffetspel


Het dessertbuffet met romige fruit- en chocoladetaarten.

Zang- en magiespel

Een reprise van de 3 Servische liederen van op het mémé-90-feest door Sarah, Sofie en Lore:

Selo, selo moje

Raslo je drvo topolovo

Zaspo Janko pod jablanom

Meer tekst en uitleg hierbij, zie de fotopagina van het caféconcert van zaterdag 18 september 2004. Klik daarvoor hier.

  
Het Collegium Vocale met zoiets als een medicament dat niet werkte ...

  
De nieuwe, grotere oordopjes voor tante Leen en Schuurke onder hypnose (Schuurke hé, niet die oordopjes, ... of misschien tóch?).


Liedje van Sam en Hendrik over een pompstation en een busje
die op elkaar verliefd worden (of zoiets).

Dans- en vaatspel


Openingsdans.
In het zwoele spotlicht van weleer
(jeugdclub OKEE?),
schijnt dit nog altijd te lukken.

  
De gedrevenen (deel I). Els en Hendrik.
Tja, om een Bunderneefje of -nichtje te zijn, moet je'r soms wat overhebben.


Nonkel Johan laat zich niet kenne,

en ook Nico, Sarah's leukerd, toont zijn akrobatische kunne.


Astrid, ook al een onverwacht talent als het op de limbo op aankomt.
Onovertroffen eindigt echter Hendrik Lebon!


De gedrevenen (deel II).
Na den twaalven met bijstaffing van enkele nonkels en tantes.

Eindspel


't Wordt al behoorlijk laat:
zelfs tante Bie maakt op dit moment aanstalte om,
traditioneel als laatste van de nonkels en de tantes
(een half uurtje later) op te stappen!

Naspel

Hiervan beschikken we niet over illustratief beeldmateriaal.

>(terug) naar de reportagepagina<