Bruno in Argentinië

Nieuwjaarsdag 2007. 't Wordt een kort nachtje bij de mémé in Wachtebeke want om 7 uur reeds wordt aangezet om Bruno in Gent op te halen voor bestemming Zaventem. Eerst nog even naar Zwijnaarde, technologiepark 913. Oeps! Die reispas van de verstrooide professor blijkt daar dan tóch maar gevonden ... Op Zaventem daarentegen is het bijzonder kalm. Verbaasd hoeveel (keurig) Vlaams er wordt gesproken en hoe vriendelijk iedereen er is: "Gelukkig nieuwjaar!". Ah ja, natuurlijk! ... Hoor je niet alle dagen op Zaventem!
Goed twaalf uur. Bruno zit op het vliegtuig (laatste SMS-je), wij in de file op de E40 naar Gent. Hemelwater t' allenkant. Drs. Bruno Bauwens vertrekt via Washington naar Buenos Aires voor een conferentie met als thema 'algorithmic randomness and related topics in logic, computability and complexity' en hoopt daar nog een stukje vakantie in dat onmetelijke land, Argentinië genaamd, aan over te houden. Wie zal 't hem kwalijk nemen? 't Is daar zomer. (01-08)

Andermaal besparen 't w'u niet. En deze keer hebben we er zelfs een (uitgebreid) voorspel van gemaakt!

ARGENTINIË

Argentinië (volluit República Argentina) ligt in Zuid-Amerika, op het zuidelijk halfrond en terwijl het hier op het Noordelijk gelegen West-Europa halsstarrig probeert te winteren, kunnen de temperaturen ginder ruim de 40°C overtreffen. Putje zomer dus. Tenminste toch in het centrale deel van dat land met zijn zgn. gematigd klimaat. Immers, Argentinië is 2.766.890 Km^² groot (85 keer de oppervlakte van België of 5 keer Europees Frankrijk!) en strekt zich in 'breedteligging' uit van 22° tot 55° ZB, m.a.w. van de steenbokskeerkring (bij ons heet dat 'de kreeftskeerkring', die door 'de Sahara' loopt, Noord-Afrika dus) met voornamelijk een subtropisch klimaat, tot het in het zuidelijk gelegen barre Vuurland (Tierra del Fuego) met zijn guur sub-Arctische klimaat, daar waar het einde van de Andesbergketen de hand reikt aan het 'zesde continent' van deze aarde, het zuidpoolgebied. Argentinië, neemt m.a.w. -na Brazilië- een heel behoorlijke hap van het Zuidamerikaans continent voor zijn rekening en is hiermee het zesde grootste land ter wereld. Zijn westelijke grens met Chili loopt over vrijwel de hele lengte over het Andesgebergte. In het noorden grenst het aan Bolivia en Paraguay, in het oosten aan Brazilië en aan Uruguay, voor het grootste deel echter aan de zuidelijke Atlantische Oceaan.
De naam Argentinië verwijst naar 'Argentum' (zilver), het edelmetaal dat in de opkomst van het Europees kolonialisme een wel heel belangrijke rol heeft gespeeld.

Ondanks zijn uitgestrektheid op deze aardbol, kent Argentinië maar 37,8 miljoen inwoners waarvan de meesten allochtonen zijn: afstammelingen van Spaanse en Italiaans kolonisten al sinds begin van de 16de eeuw, maar recent ook uit landen uit het Midden-Oosten zoals Syrië en Libanon (!). Amper zo'n 700.000 inwoners worden als autochtonen beschouwd, maar hun taal en cultuur raakt meer en meer in de verdrukking. Zij leven nog in 'de uithoeken' van het land en spreken er:
- het Guaraní, behoort tot de Tupi-Guaraní subfamilie van talen en wordt gesproken in het noordoosten, evenals in Bolivië, Paraguay en Zuidwest Brazilië,
- het zuidelijk Quechua, gesproken in het noordwesten en behorende tot de Andean-Equatoriale talen. Het quechua kent meerdere varianten, maar wordt als de 'lingua franca' van de centrale Andes aangezien, vooral ook omdat het de belangrijkste voertaal was van het Inca-rijk in de 15de en de 16de eeuw, nog niet zo héél lang geleden.
Om zgn. 'historische redenen' is Argentinië dus een land met een Westerse cultuur en is de officiële voertaal er -zoals wel meer in 'Latijns' Amerika- het Spaans (en betaalt men er ook met de 'peso', de Argentijnse dan wel).

Argentinië kan geografisch ruwweg ingedeeld worden in:
- de vruchtbare vlaktes van de pampa's in het centrale en het noordelijke deel van het land. Die vormen de bron van de Argentijnse agrarische rijkdom: extensieve veeteelt. De biefstuk die Chris en Marc in Tenerife op hun bord krijgen is gegarandeerd afkomstig van de pampa's in Argentinië en dat geldt steevast ook voor de 'corned beef' in onze winkelrekken,
- het licht geaccidenteerde plateau van Patagonië in de zuidelijke helft, een steppegebied met zeer veel wind en weinig of geen neerslag, leeg en schraal, waar het weinig aangenaam is om er te leven en enkel schapenteelt mogelijk is, tot aan het ruige en barre Vuurland, een archipel (gedeeld met Chili), één van de 23 provincies van Argentinië met Ushuaia als hoofdplaats, de meest zuidelijk gelegen stad ter wereld,
- de rotsachtige Andes-bergketen langs de westelijke grens met Chili, met de Cerro Aconcagua als hoogste top (6959 m).

Belangrijke rivieren zijn de Paraguay, de Bermejo, de Colorado, de Uruguay en de langste rivier, de Paraná. De Paraná komt via een indrukwekkende delta, samen met de Urugay, uit in het estuarium van de Rio de La Plata (Spaans voor 'Zilverrivier') die 220 Km breed uitmondt in de Atlantische Oceaan en daarmee de breedste rivier op aarde is. Daar, aan de Rio de La Plata, bevindt zich de hoofdstad Buenos Aires (Spaans voor 'goede winden'). Met zijn 2,8 miljoen inwoners is hij meteen ook het economisch en cultureel centrum van het immense Argentinië. Zijn breedteligging komt (bij ons in het noordelijk halfrond) overeen met b.v. Athene.
En dáár vindt van 10 tot 13 januari 2007 de 'Conference on Logic, Computability and Randomness 2007' plaats.

Mens toch! Nooit zo ne'n aanloop gemaakt om een Bunderreportage zijn plaatsje te geven op deze wereld, ... maar Argentinië is dan ook wel een bijzonder groot land (!).

L.B., januari 2007

Bron: o.m. Wikipedia

di 2007-01-02 18:34

Dag Poepi, moemi en broeri.
'k Zit hier in een jeugdherberg in Buenos Aires. Het is hier puntje zomer. Gisteren was het hier 44 graden, vandaag een stuk kouder maar een T-shirt volstaat nog steeds. Alles is goed verlopen. In de luchthaven van Washington was alles 1 grote puinhoop, dus ben ik daar niet meer naar buiten gegaan. Het is een wonder trouwens dat ook mijn bagage en al helemaal toegekomen is want ik moest die daar op een grote stapel gooien.
Veel groetjes en tot later!
Bruno

donderdag 4 januari 2007 13:34

Dag Iedereen.
Nog een mailtje om te zeggen dat het hier heel leuk is. Ik zit in jeugdherberg Giramondo in Buenos Aires. Het zit hier vol wereldreizigers. De conferentie is volgende week. Morgen ga ik gaan kanoën met een organisatie en enkele mensen van de jeugdherberg. Gisteren ben ik iets gaan eten in een spookrestaurant. Heel leuk!
Veel groetjes
Bruno

donderdag, januari 4, 2007 10:26 PM

Onderwerp: Nieuws van het thuisfront
Dag Bruno.
Hopelijk ben je inmiddels al wat gerecupereerd van het gebrek aan slaap en de jet lag, voor zoverre daar natuurlijk nog sprake van kon zijn.
Iedereen hier is blij dat je 't daar, "in het verre Buenos Aires", zo naar uw zin hebt.
Ik heb uiteraard uw mailkes voor mémé Wachtebeke mogen uitprinten en ze heeft ze ondertussen mee naar Wachtebeke. Als daar iemand over de vloer komt, dan zal die die zeker te zien krijgen.
Ze had wel een probleempje met het idee dat het daar nu 'zomer' is, hoewel hier van winter nog altijd geen sprake is. In de herfst kan het hier soms meer winters zijn dan nu, in 'putje winter'! Stemt toch echt wel tot nadenken.
Je neemt mij de ouderlijke bekommernis wel niet kwalijk, maar 'speel op veilig', op alle gebied.
Ik wens u een leuke conferentie, met nieuwe ideeën (als dat nog nodig mocht zijn ...), contacten, opstekers t'allenkante, etc. Uitkijken en luisteren is de boodschap! Deze vier dagen kunnen voor een jonge onderzoeker een grote 'opbrengst' kennen op meerderlij gebied. Verken het. Profiteer van deze gelegenheid!
Profiteer er ook van om dát stukje van deze aardbol te verkennen. Deze unieke planeet is niet zó verschrikkelijk groot, en hoe groot Argentinië dan ook moge lijken, je komt daar niet elke week. (Wat zegt ie me nou, die vader, alsof ik dat zelf al niet wist ...)
Volgende zondag bij de frieten zullen we eens extra aan u denken. Weet dan ook wat je mist en weet ons eens te vertellen wat jij dan gegeten hebt (en wat wij dan misschien zullen gemist hebben).
Veel succes nog en het ga je goed!
Vele groetjes ook van broeri en van mémé Wachtebeke.
Uw mama schrijft nog wel eens háár boodschap naar haar Boemietjen.
Uw papa.

zo 2007-01-07 14:32

Dag poepi en moemie.
Tot nu toe heb ik in een jeugdhotel gezeten. Het is hier zeer leuk en er zijn altijd mensen die zin hebben om ergens naar toe te gaan. Nu ga ik nog enkele dagen werken, daarna is er een dag met cursussen die ik ga volgen en dan is de conferentie: van 10 t.e.m. 13 januari.
Gisteren ben ik met iemand van het hotel naar de rivierdelta geweest die eindigt in Buenos Aires. Het deltagebied is even groot als België en grote stukken zijn onbewoond, maar zover zijn we niet geraakt. We hebben een toer gedaan per paard en per kajak.
Buenos Aires is een heel veilige stad, althans in de meeste buurten. Enkele sloppenwijken en enkele andere gebieden zijn gevaarlijk.
Nu ga ik een ander hotel zoeken, want hier is er teveel lawaai, en teveel afleiding. Ik ben behoorlijk moe ook. ('k kan 't mij zo voorstellen, n.v.d.r.)

Argentinië is bekend om zijn rundvlees, en met reden. De biefstukken zijn groter, malser en sappiger dan waar ook ter wereld, en echte Argentijnse asado (gegrild rundvlees) moet zeker geprobeerd worden. Bife de lomo is een mals lendestuk, Bife de chorizo is een entrecôte. Grote hoeveelheden rood vlees, wijn en zoetigheid, kunnen voor magen die daar niet aan zijn gewend wat problemen opleveren.

Buenos Aires is heel goedkoop. Eergisteren zijn we op restaurant geweest en hebben we biefstuk geheten voor € 3. Op restaurant gaan is trouwens mijn favouriete avondactiviteit hier.
Veel groetjes!
Bruno

vr 2007-01-12 23:53

Hier het vervolg van de reis.
In het jeugdhotel leerde ik iemand uit Wenen kennen. We besloten om samen naar de Delta van Buenos Aires te gaan. De Delta is ongeveer even groot als België en er wonen slechts 5000 mensen. We waren vroeg uit de veren en ik had me voorgenomen die avond vroeg te gaan slapen want ik begon oververmoeidheidstekenen te vertonen. Toen ik terugkwam in het hotel besloot ik om met enkele mensen iets te gaan eten. Toen we uiteindelijk vertrokken stond er een groep van 5 meisjes en nog een jongen te wachten. De meisjes kwetterden voortdurend en hadden allerlei boeiende psychische afwijkingen waarover mijn mannelijke mening gevraagd werd. De bediening was uitermate traag waardoor ik 4 uur vast zat. En bovendien stond iedereen erop om een lange wandeling te maken bij het terugkeren.

Tot 30% van de toeristen die hun vakantie in een tropisch of subtropisch gebied doorbrengen, krijgen last van 'reizigersdiarree', de zgn. 'turista'. In de meeste gevallen blijft de aandoening vrij onschuldig, al kan ze een verblijf wel behoorlijk vergallen. Een aantal hygiënische maatregelen kunnen het risico van op reizigersdiarree doen afnemen, maar nooit helemaal bannen. Infectie treedt op als gevolg van het nuttigen van faecaal verontreinigd voedsel of drank en de meest frequente veroorzakers zijn dan ook bekenden als Escherichia coli, Shigella spp. Salmonella spp. en Campylobacter jejuni. Vooral reizigers uit landen met een hoge hygiënische standaard en in het bijzonder kinderen en jong volwassenen zijn het meest gevoelig. Bij herhaald reizen of bij langere verblijf in de tropen of subtropen wordt immuniteit opgebouwd.

De volgende ochtend was ik doodop en had ik diarree. Ik besloot om van hotel te veranderen omdat ik graag nog een computerprogramma wou afwerken en de resultaten op de conferentie presenteren. Een rustigere omgeving was nodig. Voordat ik begon te werken zou ik eerst nog een uurtje slapen. Toen ik wakker werd was het avond, dus besloot ik om terug te gaan slapen. De volgende dag maakte ik mijn presentatie. En de dag daarop begon de conferentie.
Vervolg komt zo...

za 2007-01-13 0:30

Ik schrijf het in stukjes want het is niet de eerste email die verloren gaat ...
De volgende dag (dinsdag 9 januari) waren er 3 cursussen over het thema van de conferentie, gegeven door 3 personaliteiten op het terrein. De tweede persoon waartegen ik praatte bleek Argentijn te zijn die in België werkt. Zijn onderzoek ging over algebraïsche meetkunde voor een theorie over computeralgoritmen. Als ik wiskundige was, dan had ik voor algebraïsche meetkunde gekozen en ik wist niet dat de theorieën die ik hier kwam bestuderen zo geformuleerd konden worden. 's Avonds ben ik bij iemand van daar gaan eten. De mensen zijn heel gastvrij, het is de gewoonte dat heel de buurt bij elkaar komt voor het avondeten. Het waren voornamelijk wiskundigen. Ze leerden mij het kaarstpel trucko. Het betekent 'truuk'. Het is een spel met eenvoudige regels, maar op die regels is er een gigantisch aantal uitzonderingen. Het scheelde niet veel of alles ontaarde in één grote discussie over de regels. Het is een super leuk spel omdat valsspelen toegestaan is ...

Founder of algorithmic probability theory and universal theory of inductive inference. First to encounter the concept of Kolmogorov complexity, and first to prove the celebrated invariance theorem.
Logic, computability and randomness:
matching of young and older intellect.

Eén van de lesgevers was Ray Solomonoff. Hij is een gevierde god, omdat hij 60 jaar geleden al aantoonde dat datacompressie essentieel was voor machinale inductie, nog voor er sprake was van computers. Sinds zijn pensioen heeft hij de wetenschappelijke wereld verlaten waar hij zich nooit erg thuisgevoeld heeft, maar voor deze conferentie heeft hij nog een uitzondering gemaakt.
Hij is heel vriendelijk, een beetje té vriendelijk zelfs, want sindsdien achtervolgt hij mij de hele tijd met zijn ideeën voor mijn probleem. Ik vroeg hem naar zijn vroeger werk, en toen werd ik met verstomming geslagen: een onderzoeksbedrijf huurde hem in om projectvoorstellen naar de Amerikaanse overheid te sturen gewoon om geld binnen te halen. Een van die 'projecten' stuurde hij naar een wiskundig tijdschrift en pas 20 jaar later zag men plots de fundamentele kant in van dit werk. Het leven is niet zo eenvoudig voor hem, want hij zegt soms geniale dingen en soms domme dingen, en het is zo moeilijk om het verschil te zien tussen die twee. Vermoedelijk ziet ook hijzelf het verschil niet. Wanneer hij iets zegt dat ik niet geloof, zeg ik het hem en geef ik er een groot aantal argumenten bij. Ik denk dat hij dit al een tijdje niet meer meegemaakt heeft en dat hij daarom mij nu steeds achtervolgt (...).
De tweede les werd gegeven door een Nederlander, een zekere Terwijn. Omdat hij aan mijn Engels hoorde dat ik Belg was zocht hij contact. Ik vertelde dat ik op zoek was naar toepassingen van al die abstracte theorieën. Hij fleurde op. Het fascineerde hem want hij wist niet dat toepassing ervan tot de mogelijkheden behoort. Hij zei me dat ik een tijdje bij hem mocht komen om die theorieën beter te leren kennen.

Onder de 'Titles of accepted talks' van de conferentie vinden we:
Friday 12 17:15 – 17:45 :
      Algorithmic information transfer and it's practical use.
      Bruno Bauwens, Luc Boullart and Patrick Santens
      Department of Electrical Energy, Systems and Automation, Ghent University

Morgen (zaterdag) is de laatste dag van de conferentie. Maar nu moet ik gaan eten. Ik keer nu terug naar hotel Giramondo, omdat dit hotel waar ik nu verblijf wat te duur is.

zaterdag, januari 13, 2007

Onderwerp: Nieuws van het thuisfront
Dag Bruno.
Plezant om te vernemen dat je op de conferentie leuke contacten hebt kunnen leggen en nieuwe en interessante ideeën hebt kunnen opdoen. Beetje gek eigenlijk dat je soms al eens naar de andere kant van de wereld moet om er uw buren tegen te komen, maar soit, ge kunt er maar deugd van hebben.
Ik heb begrepen dat je nu naar het noorden trekt voor een beetje zomerse verpozing. Salta ligt niet alleen tegen het Andesgebergte aan en toch op een hoogte van ca. 1150 m, maar ook op een breedteligging die 'bij ons' overeenkomt met de Sahara en Egypte in het noorden van Afrika en verder met Saoudi-Arabië, het noorden van Indië, etc ..., echt niet ver van de (zuiderse) keerkring: semi-arid bergklimaat (zeg maar woestijngebied) dus, met op dit moment kwasi zenitale zonnestand op de middag. Bescherm dus u tegen de zon (!) en, ik zal 't maar in de plaats van uw mama zeggen, "doe maar ne'n goeien trui aan 's avonds". Rond deze tijd van 't jaar regent het daar het meest, al is dit wel zéér relatief in dit geval.
Voor de rest, is 't hier AL peis en vree. Jeroen zit volop te blokken, uw moemie zit met Rita in Sevilla en van mijzelf heb ik verder niet veel last.
Laat eens iets weten als ge daar een internetcafé tegenkomt.
Va bene.
Uw papa

Het Andesgebergte, niet onderschatten!

De Andes is het indrukwekkende 7000 Km lange bergmassief (Cordillera de los Andes) aan de Westkust van Zuid-Amerika dat geologisch vrij recent ontstaan is bij het uiteendrijven van de continenten waarbij aldaar, over gans de lijn, de (zwaardere) oceanische Nazcaplaat, met zo'n gemiddelde snelheid van 6 cm per jaar onder de (lichtere) continentale Zuid-Amerikaanse plaat duikt. Het gevolg van zo'n 'subductie' is, dat aan de oceaankant een diepe oceanische trog ontstaat (c.q. de Atacamatrog) en aan de landkant een gebergte opgestuwd wordt.
Na het Himalayagebergte (het zgn. 'dak van de wereld'), opgestuwd als gevolg van de convergentie van twee (lichtere) continentale platen (de Indiase en de Euraziatische), is het Andesgebergte het meest massieve en het hoogste bergsysteem op deze aarde met meerdere pieken boven de 6700 m, w.o. de Aconcagua (6959 m), tevens de hoogste berg van het Westelijk halfrond en meteen ook de hoogste berg ter wereld buiten de Himalaya.
Het is daar, in de Himalaya, dat de 7 & 8.000 meters te vinden zijn met als allerhoogste: de Mount Everest (8850 m). De grootste diepte op deze aarde daarentegen bevindt zich in de Marianentrog (Filipijnen): de Vitjazdiepte (ca. 11.000 m). Maar het grootste hoogteverschil op aarde situeert zich tussen de Atacamatrog en het Andesgebergte: 15 Km hoogteverschil over een afstand van amper 150 Km!

di 2007-01-16 15:00

Hallo.
Ben nu in Salta aangekomen na 20 uur bus. Ik was iemand tegengekomen waar ik bijzonder goed mee opschoot en veel mee gemeen had. Die vond Salta heel leuk en bijgevolg heb ik ook voor dit stadje gekozen. Het is hier al een stuk in de bergen.
De laatste dagen van de conferentie waren heel intensief. Het niveau was heel hoog. 's Avonds was er voetbal, zijn we naar een tango-optreden geweest en biefstuk gaan eten. De stukken die je krijgt wegen hier bijna een kilo en de hoeveelheid groenten en frieten die je erbij krijgt zijn verwaarloosbaar. De mensen zijn supervriendelijk. Laatst nam ik een bus maar er was een of ander probleem. Een dame van hier ter plaatse heeft mij 3 km verder gelootst naar een andere bushalte en is helemaal tot mijn eindbestemming meegegaan terwijl we geen woord konden uitwisselen (ze sprak enkel Spaans) en voortdurend reclamaties ontving van haar werk omdat ze hierdoor 3 uur te laat was. Daarnet nog ben ik een heel eind begeleid door 2 inwoners van hier.
Veel groetjes.
Bruno

do 2007-01-18 18:08

Dag poepi en broeri.
Ik ben nog steeds in Salta. Salta is bekend om zijn droogten maar toen ik hier toekwam regende het nonstop. 's Avonds ben ik met de kabellift een berg opgegaan en te voet naar beneden gelopen. Daar ontmoette ik 4 Argentijnen die rondtrokken, overal waar ze kwamen regende het zeiden ze. Ik vroeg hen wanneer ze Salta gingen verlaten en ze antwoordden "morgen middag". En effectief, de volgende dag klaarde alles uit met een brandende zon als resultaat. Samen met een gids heb ik een grote wandeling gemaakt in de bergen rond Salta (en volledig verbrand teruggekomen omdat het 's ochtends alles behalve zonnig was). 's Avonds ben ik het stad ingetrokken met enkele mensen van het jeugdhotel, maar het was nogal moeilijk omdat ze slecht Engels spraken.
Veel groetjes van uit het zomerse Salta.
Bruno

Los Andes

De Andes is niet alleen het indrukwekkende 7000 Km lange bergmassief aan de Westkust van Zuid-Amerika, Los Andes is met zijn 25.636 Km² (bijna zo groot als België!) een van de grootste van de 23 departementen van de provincie Salta (zelf bijna 5 keer België en één van de 23 provincies van Argentinië). Wegens zijn hoge ligging in het Andesgebergte, telt dit departement slechts 5630 inwoners. De meeste daarvan (ca. 3500) wonen in de hoofdplaats San Antonio de los Cobres, een mijnstad, veelal de touristische eindbestemming voor de 'Tren a las Nubes' ('trein naar de wolken'), met zijn 4575 m de hoogste operationele spoorlijn ter wereld.

za 2007-01-20 15:22

Dag familie.
Deze ochtend was er geen plaats meer op de bus naar Cachi, daarom heb ik besloten om deze middag de bus naar San Antonio de los Cobres te nemen. Het is een stadje op ruim 3500 meter hoogte gelegen. Gisteren heb ik een trip gedaan met als thema de wijnen van Salta.
De natuur is hier echt onbeschrijfelijk. De bergen en rotsen zijn hier allemaal een maatje groter dan in Europa. Door het hoogteverschil verandert de vegetatie volledig op enkele kilometers van bijna een regenwoud tot woestijn.
De mensen zijn hier ontzettend arm. Daarjuist heb ik nieuwe bergschoenen gekocht voor 20 euro.

	Ik ben ook gestopt met naar jeugdhotels te gaan die in 'the lonely planet' staan. Een hele goede keuze want nu kom ik Argentijnen tegen. Helaas, die spreken bijna nooit Engels ... Veel groetjes. Bruno
	(zo te zien is de taal niet direct zo'n probleem)

di 2007-01-23 19:26
Dag Bruno.
En, the great Condor al waargenomen? Met zijn spanwijdte van zo'n 3,5 m kunt ge er niet naast kijken als er eentje in de buurt rondhangt.
Ook al in de lucht, maar dan 's nachts, niet te missen de sterrenhemel, voor gelegenheid eens in zijn volle glorie te aanschouwen (zonder onze West-Europese lichtvervuiling dus). De term 'melkweg' krijgt daar voorzeker zijn volle betekenis.
B.t.w., aan de andere kant van de Andes, in Chili, bevindt zich op dezelfde breedteligging de kurkdroge Atacamawoestijn. Daar bouwen de Japanners op 5100 m hoogte momenteel de 'Atacama Large Millimeter/submillimeter Arrae' (ALMA), een radioteleskopenstelsel bestaande uit 64 schotels elk met een diameter van 12 meter.
Een ander verschil met hier is dat je daar met de zuiderse sterrenhemel geconfronteerd wordt. Zoek dus niet de poolster. Wel een unieke gelegenheid om haar tegenhanger, het zuiderkruis eens te zien te krijgen, een klein, maar opvallend sterrenbeeld in het verlengde van de aardas, maar dan in het zuiden.
Momenteel zou aan de zuidelijke sterrenhemel de komeet McNaught voor spectakel zorgen met een bijzondere brede en onderbroken uitwaaierende staart. Zij staat nog altijd dicht bij de zon. Opgelet dus voor de waarneming !!!
Om maar te zeggen: vergeet niet uit uw doppen te kijken!
En hier is 't 't zelfde als anders, met dat verschil dat het dan toch eens beginnen vriezen is. Misschien dat je straks dus toch maar van putje zomer in putje winter terecht komt.
Uw papa

di 2007-01-23 19:18

Dag familie.
Heb de bus genomen naar San Antonio de los Cobres een stadje op 3500 meter hoogte. Het was een bus zoals je in de reportages over de 3de wereld ziet, ramen uit plastiek en het dak volgstouwd met allerlei zakken. Na de rit van 8u kom je eruit met een hersenschudding. 's Avonds ben ik met enkele mensen op restaurant geweest en daarna naar een plaatselijke fuif en concert.
De volgende ochtend ben ik gaan wandelen in de bergen. Na 12 km was ik doodop door de ijle lucht. Daarna nog enkele schaakpartijen en op restaurant met enkele mensen. Om 1u 's nachts kwamen 2 Argentijnen toe in mijn kamer met allerlei grote zakken. Ze sloten alle ramen en barrikadeerden de deur, heel raar ... Maar 3 uur later kreeg ik het benauwd omdat er geen lucht meer was in ons kamertje en mijn hart pompte aan 100 per uur. Ik mocht dan toch het venster openen en om 7u stond ik op omdat ze weer alles naar buiten moesten verhuizen.
Daarna heb ik met enkele Argentijnen een minibus gehuurd om de natuur in de omgeving te gaan bezoeken. Voor we vertrokken stopten ze aan een jeugdhotel en legden ze de kamionet vol matrassen. Het zou snel duidelijk worden waarom. Toen we door een rotswoestijn reden rammelde de auto zodanig dat we moesten stoppen omdat de zijdeur eraf ging vallen.


Bruno, bij de lammetjes	Bruno, in 't grote zoutvat	Hoog en droog, bij de schaapjes

We bezochten een boerderij, een enorme zoutvlakte en een grote vallei. Iemand gaf me wat cocablaren omdat ik 3 nachten bijna niet geslapen had, het werkte prima.

We kwamen toe in een klein dorpje en in het jeugdhotel kreeg ik een kamer samen met 4 Franse meisjes. Het waren allemaal ingenieurs en ontzettend sympatiek ook. Een was verliefd op mij (ik ook op haar), maar toen we in onze kamer kwamen en ik mij even op het bed legde viel ik direct in slaap ... Er gebeuren zoveel leuke dingen per toeval dat ik soms denk dat alles in scène gezet is.
De volgende stad die ik bezoek is Mendoza.
Veel groetjes.
Bruno

Mendoza is ook al een van de grotere provincies van Argentinië, gelegen op de breedteligging van Buenos Aires, maar dan alweer aan de grens met Chili. Mendoza kent een zacht klimaat met bijna 350 dagen per jaar zon. In de zomer kan het er warm tot zelfs heet zijn. De wijnhuizen in deze streek nemen maar liefst 80% van de totale Argentijnse wijnproductie voor hun rekening.
De hoofdplaats, de stad Mendoza, is prachtig gelegen aan de voet van de Andes met de Aconcagua (6959 m), de hoogste berg van Zuid-Amerika, als indrukwekkend decor.

do 2007-01-25 21:20

Hey.
Nog snel een mailtje om te zeggen dat ik naar Parque Provincial Aconcagua vertrek voor 2 dagen.
Daarna vertrek ik met het vliegtuig naar huis. Het vliegtuig op 30/01/2007. Ik zal naar buiten komen om 8u30.
Het is mogelijk dat ik geen tijd meer heb om nog te mailen.
Groetjes.
Bruno

di 2007-01-30, terug 'thuis'

Hey.
Ben naar Mendoza gegaan en dan doorgetrokken naar Parque Aconcagua en een er bergtocht gemaakt met een klim van 2700 meter tot 4000 meter en terug. De laatste meters waren echt lastig want de lucht is er zeer ijl. 's Avonds ben ik met de bus teruggekeerd naar Mendoza.
De volgende dag gaan parapente springen. We zaten een tijdje vast omdat de weg naar de top van de berg afgesloten was. De weg was teveel beschadigd door de regen. Uiteindelijk mochten we toch omhoog in een busje maar het was spannend! Ik was blij dat ik met de parapente terug naar beneden kon.

De terugvlucht naar België verliep opnieuw via Washington waar ik één dag de tijd had om een en ander te bezoeken. Van de kunstrondleiding herinner ik me onder meer nog dat de Vlaamse primitieven het begin van alle grote schilderkunsten is.
Verder moest ik jullie de groeten doen van een zekere George B. die daar zijn (witte) huis heeft.

Het was een leuke reis omdat je veel nieuwe mensen leert kennen, vooral als je alleen bent. Bovendien is Argentinië een land waar je veel avontuurlijke toestanden meemaakt.
Veel groetjes.
Bruno

Gezond en wel, bepakt en bezakt, bebaard en met haardos en bovendien met een kleurtje waarvan iedereen zich afvraagt waar DIE wel is gaan skiën, zijn we hem dinsdagochtend in Zaventem gaan oppikken.
Altijd graag op reis weten vertrekken, maar altijd graag ook, behouden thuis weten te komen ...
De mama & de papa (moemi & poepi).